Web 3.0

In dit filmpje over Web 3.0, het semantische web, wordt uitgelegd dat computers in de nabije toekomst veel slimmer gaan werken. De resultaten van zoekacties zijn voor elke individuele gebruiker anders, omdat er rekening gehouden wordt met de specifieke belangstelling van zo'n individuele gebruiker. De vraag is of deze maatwerk-revolutie consequenties heeft voor de functie van de bibliotheek als betrouwbare gids op het worldwide web. Eigenlijk gaat het dan om de vraag wat betrouwbare informatie is. Is betrouwbare informatie per definitie voor iedereen betrouwbaar? Of is maatwerk-informatie betrouwbaar voor de individuele gebruiker juist omdat het maatwerk is?? En betekent gebruik maken van web 3.0 toepassingen dat we nog meer van onze privacy gaan kwijtraken? Zonder de "23-dingen cursus" had ik mezelf deze vragen nooit gesteld. Het grappige is dat het digitale netwerk tegelijk ook zo'n vreselijk leuk sociaal platform is om over deze vragen met anderen van gedachten te wisselen.

Bibliotheek 2.0

Op het sociale netwerk Bibliotheek 2.0 heb ik mijn eerste berichtje geplaatst, als Greetje Schlimbach (ooit heb ik me namelijk aangemeld bij dit netwerk). Ik vind zo'n bericht onder mijn eigen naam eigenlijk enger dan het plaatsen van een blogbericht op mijn weblog Molleboon. Temidden van al die deskundige bibliotheek-mensen met een onderbouwde visie op de mogelijkheden van web 2.0 voor de dienstverlening van de bibliotheek voel ik me niet bepaald op mijn gemak. Het vooruitzicht van een heus 23-dingen certificaat heeft me uiteindelijk over de streep getrokken ;) In het berichtje meld ik dat het me niet gelukt is om de erg leuke website van OB Vlissingen als link in mijn Molleboon-weblog te plaatsen. En het is me evenmin gelukt om de website van OB Vlissingen als rss-feed toe te voegen. En nog veel erger: waar voeg ik zo'n rss-feed eigenlijk aan toe? Op de site van OB Vlissingen staat notabene een uitleg van het gebruik van rss-feeds, maar ik heb hulp van mijn juffies nodig!!

ding 21 Zoek- en vindfuncties

Ingelogd als "23-dinger" heb ik een Molleboon-lijstje gemaakt in Worldcat, waarop 2 van mijn eigen boeken staan. Jammer genoeg kon ik via Worldcat niet zoeken naar de juiste boekomslag, als illustratie. Dat kan wel m.b.v. librarything en is een erg leuk extra-tje van die open source toepassing. Worldcat is handig als ik in het buitenland ben en wil weten of een bepaald boek/film/etc. te vinden is in de plaatselijke bibliotheek. In deze wereldwijde catalogus kun je media zoeken op taal / jaar van uitgifte / e-book of grote letter boek of paperback etc. Ik vind de opmaak van Worldcat trouwens ronduit saai.

Muziek!!

Van Morrison zingt dat ie van me houdt, en ik heb weer een ding ontdekt, nl. Spotify. De bibliotheekmogelijkheden zijn legio: van achtergrondmuziek terwijl je op de bibliotheekwebsite doende bent en muzikale rondleiding in de muziekbibliotheek tot muzikale educatie en sociaal platform voor muziekliefhebbers.

Ik zit (af en toe) op sociale netwerksites dus ik besta

Voordat ik aan de cursus 23-dingen begon had ik al kennis gemaakt met schoolbank, youtube, hyves, bibliotheek 2.0, een HRMnetwerk, Flickr, en blogs van vrienden. Meestal werd ik door anderen geattendeerd op die sociale netwerken, waarna ik een account aanmaakte, of ik werd er digitaal voor uitgenodigd waarna ik accepteerde. Al die sites vragen om aandacht, en dus tijd. En naarmate ik ouder word, is mijn tijd kostbaarder. "Vroeger" was de TV de tijdopvreter, nu is het internet zo'n sluipende minutenwegtikker. En dat gaat ten koste van: honderden foto's inplakken in echte fotoboeken, de hond en mezelf opvoeden, in de tuin werken, boeken lezen etc Mijn bijdragen aan de sociale netwerken waar ik lid van ben, weerspiegelen de gemaakte keuzes: het echte leven gaat meestal voor.

bibliotheekje spelen

Google maps/Google earth en ik

Ding 17 vind ik erg leuk. Dankzij Google maps en Google earth op de smartphone konden we vorig jaar op vakantie van alles te weten komen over ons vakantie-adres en de wijde omgeving. En we gebruikten het op de heenreis om de juiste route naar de camping te vinden. Gisteren heb ik in Google maps bij mijn oude (letterlijk en figuurlijk) woonhuis -Hoptille 10 te Hilaard- een piepklein beetje tekst toegevoegd. Raar idee dat iedereen die Google maps gebruikt mijn toevoeging bij dit adres op de wereldbol voortaan kan lezen! Met deze internet-toepassingen word ik toch nog de (weliswaar virtuele) wereldreiziger die ik altijd wilde zijn.